Den Effekt vum Stress am Eisenkär op d'Leeschtung vunPermanentmagnetmotoren
Déi séier Entwécklung vun der Wirtschaft huet den Trend vun der Professionaliséierung vun der Permanentmagnetmotorindustrie weider gefördert, andeems et méi héich Ufuerderungen un d'motorbezunnen Leeschtung, d'technesch Standarden an d'Produktbetriebsstabilitéit stellt. Fir datt Permanentmagnetmotoren an engem méi breede Beräich vun Uwendungen entwéckele kënnen, ass et néideg, d'Leeschtung aus allen Aspekter ze stäerken, fir datt d'Gesamtqualitéit an d'Leeschtungsindikatoren vum Motor en héijen Niveau erreechen kënnen.
Fir Permanentmagnetmotoren ass den Eisenkär eng ganz wichteg Komponent am Motor. Fir d'Auswiel vun Eisenkärmaterialien ass et néideg grëndlech ze berécksiichtegen, ob d'magnetesch Leetfäegkeet den Aarbechtsufuerderunge vum Permanentmagnetmotor erfëllt. Am Allgemengen gëtt Elektrostol als Kärmaterial fir Permanentmagnetmotoren ausgewielt, an den Haaptgrond ass, datt Elektrostol eng gutt magnetesch Leetfäegkeet huet.
D'Auswiel vum Material fir de Motorkär huet e ganz wichtegen Afloss op d'Gesamtleistung an d'Käschtekontroll vu Permanentmagnetmotoren. Wärend der Fabrikatioun, der Montage an dem offiziellen Betrib vu Permanentmagnetmotoren entstinn sech gewësse Spannungen um Kär. D'Existenz vu Spannungen beaflosst awer direkt d'magnetesch Leetfäegkeet vum elektresche Stahlblech, wouduerch d'magnetesch Leetfäegkeet a verschiddenem Grad erofgeet, sou datt d'Leeschtung vum Permanentmagnetmotor erofgeet an de Motorverloscht erhéicht.
Beim Design a bei der Fabrikatioun vu Permanentmagnetmotore ginn d'Ufuerderunge fir d'Auswiel an d'Benotzung vu Materialien ëmmer méi héich, souguer no beim Limitstandard an dem Niveau vun der Materialleistung. Als Kärmaterial vu Permanentmagnetmotore muss Elektrostol ganz héich Genauegkeetsufuerderunge bei de jeeweilegen Uwendungstechnologien an eng korrekt Berechnung vum Eisenverloscht erfëllen, fir déi tatsächlech Bedierfnesser ze decken.
Déi traditionell Motorentwurfsmethod, déi benotzt gëtt fir d'elektromagnetesch Charakteristike vum elektresche Stol ze berechnen, ass offensichtlech ongenau, well dës konventionell Methode haaptsächlech fir konventionell Konditioune geduecht sinn, an d'Berechnungsresultater grouss Ofwäichunge weisen. Dofir ass eng nei Berechnungsmethod néideg fir d'magnetesch Leetfäegkeet an den Eisenverloscht vum elektresche Stol ënner Spannungsfeldbedingungen genee ze berechnen, sou datt den Uwendungsniveau vun Eisenkärmaterialien méi héich ass, an d'Leeschtungsindikatoren wéi d'Effizienz vu Permanentmagnetmotoren en méi héijen Niveau erreechen.
Den Zheng Yong an aner Fuerscher hunn sech op den Impakt vun der Kärspannung op d'Leeschtung vu Permanentmagnetmotore konzentréiert a experimentell Analysen kombinéiert fir déi relevant Mechanismen vun de Spannungsmagneteigenschaften an der Spannungseisenverloschtleistung vu Kärmaterialien vu Permanentmagnetmotoren z'ënnersichen. D'Spannung um Eisenkär vun engem Permanentmagnetmotor ënner Betribsbedingungen gëtt vu verschiddene Spannungsquellen beaflosst, an all Spannungsquell weist vill komplett verschidden Eegeschaften op.
Aus der Perspektiv vun der Spannungsform vum Statorkär vu Permanentmagnetmotoren gehéieren zu de Quelle vu senger Bildung Stanzen, Nieten, Laminéieren, Interferenzmontage vum Gehäuse, etc. Den Spannungseffekt, deen duerch Interferenzmontage vum Gehäuse verursaacht gëtt, huet déi gréisst an bedeitendst Impaktfläch. Fir de Rotor vun engem Permanentmagnetmotor gehéieren zu den Haaptquellen vun der Spannung, déi en aussetzt, thermesch Spannung, Zentrifugalkraaft, elektromagnetesch Kraaft, etc. Am Verglach mat normale Motoren ass déi normal Geschwindegkeet vun engem Permanentmagnetmotor relativ héich, an eng magnetesch Isolatiounsstruktur ass och um Rotorkär installéiert.
Dofir ass d'Zentrifugalspannung déi Haaptquell vu Spannung. D'Spannung vum Statorkär, déi duerch d'Interferenzanordnung vum Permanentmagnetmotorgehäuse generéiert gëtt, existéiert haaptsächlech a Form vu Kompressiounsspannung, an hiren Aktiounspunkt ass am Joch vum Motorstatorkär konzentréiert, woubäi d'Spannungsrichtung sech als zirkumferenziell tangential manifestéiert. D'Spannungseigenschaft, déi duerch d'Zentrifugalkraaft vum Rotor vum Permanentmagnetmotor geformt gëtt, ass d'Zuchspannung, déi bal komplett op den Eisenkär vum Rotor wierkt. Déi maximal Zentrifugalspannung wierkt op der Kräizung vun der Magnéitisolatiounsbréck vum Rotor vum Permanentmagnetmotor an der Verstäerkungsrippe, wouduerch et einfach ass, eng Leeschtungsverschlechterung an dësem Beräich opzetrieden.
Den Effekt vun der Eisenkärspannung op d'Magnéitfeld vu Permanentmagnetmotoren
Bei der Analyse vun den Ännerungen an der Magnéitdicht vu Schlësseldeeler vu Permanentmagnetmotoren gouf festgestallt, datt ënner dem Afloss vun der Sättigung keng bedeitend Ännerung vun der Magnéitdicht un de Verstäerkungsrippen an de magnéiteschen Isolatiounsbrécke vum Motorrotor gouf. D'Magnéitdicht vum Stator an dem Haaptmagnéitkrees vum Motor variéiert däitlech. Dëst kann och den Effekt vun der Kärspannung op d'Magnéitdichtverdeelung an d'Magnéitleitfäegkeet vum Motor während dem Betrib vum Permanentmagnetmotor weider erklären.
Den Effekt vu Stress op de Kärverloscht
Wéinst der Belaaschtung ass d'Drockspannung um Joch vum Stator vum Permanentmagnetmotor relativ konzentréiert, wat zu bedeitende Verloschter a Leeschtungsverschlechterung féiert. Et gëtt e bedeitende Eisenverloschtproblem um Joch vum Stator vum Permanentmagnetmotor, besonnesch op der Kräizung vun den Zänn vum Stator an dem Joch, wou den Eisenverloscht duerch d'Spannung am meeschten eropgeet. Fuerschung huet duerch Berechnungen erausfonnt, datt den Eisenverloscht vu Permanentmagnetmotoren ëm 40% -50% eropgaang ass wéinst dem Afloss vun der Zuchspannung, wat ëmmer nach zimlech erstaunlech ass, wat zu enger bedeitender Erhéijung vum Gesamtverloscht vu Permanentmagnetmotoren féiert. Duerch Analysen kann een och feststellen, datt den Eisenverloscht vum Motor déi Haaptform vu Verloscht ass, déi duerch den Afloss vun der Drockspannung op d'Bildung vum Eisenkär vum Stator verursaacht gëtt. Fir de Motorrotor, wann den Eisenkär während dem Betrib ënner zentrifugaler Zuchspannung steet, wäert et net nëmmen den Eisenverloscht net erhéijen, mee et wäert och e gewësse Verbesserungseffekt hunn.
Den Effekt vun der Stress op Induktivitéit an Dréimoment
D'magnéitesch Induktiounsleistung vum Eisenkär vum Motor verschlechtert sech ënner de Belaaschtungsbedingungen vum Eisenkär, an seng Welleninduktivitéit wäert bis zu engem gewësse Grad ofhuelen. Speziell, wann een de Magnéitkrees vun engem Permanentmagnetmotor analyséiert, besteet de Wellenmagnetkrees haaptsächlech aus dräi Deeler: Loftlück, Permanentmagnet an Statorrotor-Eisenkär. Dorënner ass de Permanentmagnet dee wichtegsten Deel. Aus dësem Grond, wann d'magnéitesch Induktiounsleistung vum Eisenkär vum Permanentmagnetmotor sech ännert, kann dat keng bedeitend Ännerungen an der Welleninduktivitéit verursaachen.
Den Deel vum Wellemagnetkrees, deen aus der Loftspalt an dem Statorrotorkär vun engem Permanentmagnetmotor besteet, ass vill méi kleng wéi de magnetesche Widderstand vum Permanentmagnet. Wann een den Afloss vun der Kärspannung berécksiichtegt, verschlechtert sech d'Leeschtung vun der magnetescher Induktioun an d'Welleinduktivitéit hëlt däitlech of. Analyséiert den Impakt vun de magnetesche Spannungseigenschaften um Eisenkär vun engem Permanentmagnetmotor. Wann d'Leeschtung vun der magnetescher Induktioun vum Motorkär ofhëlt, hëlt d'Magnéitverbindung vum Motor of, an den elektromagneteschen Dréimoment vum Permanentmagnetmotor hëlt och of.
Zäitpunkt vun der Verëffentlechung: 07.08.2023
